فارس، کرمان، بزرگان (ر)

فارس، کرمان، بزرگان، راجی کرمانی

وی از سخن سرایان کرمان در نیمه دوم قرن دوازدهم و نیمه اول قرن سیزدهم هجری بود. نام اصلی او بمانی است که پس از تشرف به دین مبین اسلام به ملابمانعلی تغییر نام یافت. به گفته رضاقلی خان هدایت نامش بمانی و اصلش از زردشتیان ایران و ساکن کرمان بود. طبعش موزون و شایق به مداحی ولی حضرت بی چون گردید. غزوات و واقعات حضرت رسول عربی و وصی حقیقی آن حضرت را منظوم کرد و زیاده از بیست هزار بیت به نظم آورد و به نام ظهیرالدوله ابراهیم خان بنی عم خاقان صاحبقران معنون کرد و مورد الطافها شد و چون درگذشت و نواب شاهزاده شجاع السلطنه حسنی میرزا به ایالت کرمان رسید، وقتی به حسب تقدیر به خدقی فقیر بدان ولایت افتاد اشعار آن را شنید و به جمع آن ترغیب کرد. مولانا محمد هاشم بن ملالطفعلی که در خدمت شاهزاده وکیل وطایف علما بود در این باب اهتمامی کرد. میرزا مظهر کرمانی متصدی جمع وترتیب آن متفرقات شد و در این دولت ابد مدت آن مثنوی را به قالب طبع در آوردند و تعدد یافت. این مجموعه اشعار حمله حیدری نام دارد. کتاب حمله حیدری در سال های 1264 و 1270 و 1298 ق در ایران به چاپ رسیده است. وفات در سال 1241 یا 1237 ق بوده است.

کردی، 227- 226: 1388

فارس، کرمان، بزرگان، روح­الله خالقی

تولد: 1285 ه.ش، وفات: 1344 ه.ش.

موسیقیدان و آهنگ ساز.

او در سال 1325 ه.ش انجمن موسیقی ملی را تأسیس کرد و سال ها رهبری ارکستر گل­ها و ارکستر رادیو را برعهده داشت.

خالقی دو جلد کتاب در زمینه­ موسیقی نوشته است: سرگذشت موسیقی و هم­آهنگی موسیقی.

نصیری­فر، 49- 47: 1383

فارس، کرمان، بزرگان، رونق علیشاه بمی

رونق کرمانی یا رونق علیشاه از گویندگان سده های دوازدهم و سیزدهم هجری و از مریدان نورعلیشاه اصفهانی بود و نظام علیشاه کرمانی و مظفر علیشاه از بیرون و تربیت شدگان او بودند. نام اصلی وی میرزا محمد حسین فرزند میرزا محمد کاظم بوده است. اصل او از بم بود. تحصیلات خود را در علوم ظاهری در کرمان به پایان برد و در حکمت و علم تبحر یافت و سپس به عرفان روی آورد و به نورعلی شاه اصفهانی دست ارادت داد و پس از طی مدارج به خلافت وی رسید و به رونق علیشاه ملقب شد. دوران پایانی زندگی خویش را بیشتر صرف تألیف نمود. آثار ذیل از وی به جا مانده است:

1- دیوان اشعار : این اثر حاوی نزدیک به پنج هزار بیت است.

2- رساله عشقیه.

3- مثنوی الغرایب.

4- مرآه المحققین.

5- مثنوی جنات الوصال.

ایشان در سال 1225 ق / 1810 م درگذشت و او را در جوار مشتاق علیشاه به خاک سپردند.

کردی، 233- 232: 1388