فارس، زابل، بزرگان

فارس، زابل، بزرگان، ابوالحسن علی بن جولوغ فرخی سیستانی

شاعر بزرگ و معروف اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم، تولد: نامعلوم، وفات: 429 ه.ق.

فرخی از سرآمدان و بزرگان شعر فارسی در عصر خود و در همه‌ی ادورا تاریخ ایران است. دیوان اشعارش در حدود نه هزار بیت است که بیشتر آن‌ها در قالب قصیده است.

افشار، 220-213: 1367

فارس، زابل، بزرگان، ابوداود سلیمان سیستانی

فقیه و محدث قرن سوم، تولد: 202 ه.ق، وفات: 275 ه.ق.

در زمان خلافت موفق، خلیفه‌ی عباسی، دارای منزلتی والا بود و به درخواست او در بصره ساکن شد. کتاب معروف او، حدیث السنن، یکی از کتب‌های شش‌گانه‌ی حدیثی معتبر اهل سنت است.

افشار، 182: 1367

فارس، زابل، بزرگان، آیت الله حسینی آقا بزرگ (سیدعبدالله)

در سال 1316 هـ .ق در روستای علی آباد نارویی از توابع بخش شهرکی و ناروئی شهرستان زابل متولد گردید. والد بزرگوارش آیت الله مسیرسیدعلی مجتهد سیستانی می باشد. پنج ساله بود که در شهر مشهد به مکتب رفت و کلام وحی آموخت. در سن هشت سالگی در زابل، دوره ابتدایی علوم دینی را نزد پدر آغاز نمود و پس از اتمام آن به مشهد عزیمت نمود و از محضر علمایی چون محقق بامی و فاضل بسطامی بهره ها برد. درس خارج را نزد آیت اله حاج آقا قمی فرا گرفت. در سال 1305 به زابل بازگشت.

کرد، 55: 1386

فارس، زابل، بزرگان، سیدشاه نورحسینی نارویی

در سال 1288 هـ . ش در زابل دیده به جهان گشود. پدرش سیدجمعه نام داشت و سلسله نسب او با بیست و هفت واسطه به امام رضا (ع) می رسد. مدتها در بین ایل بزرگ ناروئی به عنوان قاضی انجام وظیفه می نمود، به کودکان قرآن و احکام می آموخت؛ در بلوچستان، پاکستان و افغانستان مریدان بسیار داشت. در دوازده سالگی برای فراگیری علوم دینی به پاکستان عزیمت نمود. در بیست و پنج سالگی به افغانستان رفت ودر طریقت نقشبندیه به مقام خلافت رسید. بسیاری مردم خاش، میرجاوه، سنگان، تمندان و . . . مرید او می باشند.

کرد، 57- 56: 1386

فارس، زابل، بزرگان، سیدمحمد تقی حسینی

در سال 1307 هـ. ش در خانواده ای متدین در زابل دیده به جهان گشود. تحصیلات دینی را در زادگاهش آغاز نمود و پس از گذرانیدن دوره مقدمات به شهر قم و از آنجا به نجف اشرف عزیمت نمود. او در نجف اشرف از محضر علمای بزرگ آن دیار کسب فیض نمود. و به درجه اجتهاد رسید. و سرانجام به زابل بازگشت و مسئولیت حوزه علمیه زابل را به عهده گرفت. با شهید اندرزگو الفت داشت. در اولین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی به نمایندگی از سوی مردم زابل وارد مجلس شود. و سرانجام در هفتم تیرماه 1360 در انفجار دفترمرکزی حزب جمهوری اسلامی شهید شد.

کرد، 61- 59: 1386

فارس، زابل، بزرگان، محمد بن وصیف سیستانی

نخستین سراینده‌ی شعر فارسی دری، تولد: نامعلوم، وفات: نامعلوم.

او دیرینه‌ترین شعر فارسی دری را در نیمه‌ی نخست سده‌ی سوم هجری سرود. او معاصر یعقوب لیث صفاری و از دبیران دیوان رسایل او بود.

افشار، 377: 1390

فارس، زابل، بزرگان، ملک شاه حسین بن ملک غیاث‌الدین محمد بن هندوشاه محمود سیستانی

نویسنده و تاریخ‌نگار دوره‌ی صفوی، تولد: 978 ه.ق، وفات: 1036 ه.ق.

او از شاهزادگان سیستان و از بازماندگان عمرو بن لیث صفاری بود که رابطه‌ای حسنه با شاه عباس صفوی داشت. آثار او عبارت‌اند از: احیاء‌الملوک، کتاب مهر و وفا، تحفه‌الحرمین، تذکره‌ی خیرالبیان.

افشار، 201-199: 1367

فارس، زابل، بزرگان، مولانا مفتی خدانظر قنبرزهی

در سال 1302 ه.ش در یکی از روستاهای شهرستان زابل در خانواده ای ساده دیده به جهان گشود. دوران کودکی به مکتب رفت. علوم مقدمات را در نیمروز افغانستان فرا گرفت. سپس به کویته، سبّی، مستونگ و بعد به لارکانه، لاهور رفت و عاقبت در ملتان مدرسه قاسم العلوم توفیق حضور یافت. سپس فارغ التحصیل شد و به مدرسه دارالفیوض لاکارنه رفت و دوازده سال تدریس کرد و بعد در کویته چهار سال در مدرسه تجوید الفرقان تدریس نمود. کتب: محمود الفتاوی، بیع وفا در فقه.

کرد، 149- 144: 1386

فارس، زابل، بزرگان، یعقوب لیث صفاری

سردار و حاکم سیستان، تولد: نامعلوم، وفات: 265 ه.ق.

او با غلبه بر حاکم سیستان بر شرق ایران مسلط شد و حکومت صفاریان را تشکیل داد، اما پس از شکست در حمله به بغداد درگذشت.

باستانی پاریزی، 415 و 135: 1383