فارس، اصفهان، بزرگان (ق)

فارس، اصفهان، بزرگان، قاضی فضل خنجی اصفهانی

ابن روزبهان معروف به پاشا و ملقب به امین. فقیه ادیب ناصبی متعصّب. وی را کتب و رسائلی است، از آن جمله است: 1- ابطال الباطل، 2- المقاصد در علم کلام، 3- شرح صلوات بر چهارده معصوم.

مهدوی، 863- 862: 1384

فارس، اصفهان، بزرگان، قاضی محمد ابراهیم خوزانی

ابن غیاث الدین محمّد، از علمای دوازده هجری در اصفهان است. عالم فاضل کامل، متبحر در فقه و اصول و حکمت بود. اوایل قاضی اصفهان بوده و سپس قاضی عسگر نادرشاه گردید. از شاگردان و حجازین از امیرمحمدحسین خاتون آبادی و میرمحمدباقر خلیفه سلطانی است و جمعی کثیر از او اجازۀ روایت یافته اند. در سال 1160 ه.ق در اصفهان درگذشت و در مقبرۀ آب بخشان مدفون گردید. کتب زیر از تألیفات اوست: 1- امان الحثیث فی درایه الحدیث 2- تفسیر آیۀ و اذ قریء القرآن 2- تفسیر قرآن 3- حواشی بر کتب اربعه 4- رساله در تحریم غنا.

مهدوی، 117 : 1384

فارس، اصفهان، بزرگان، قاضی نظام الدین اصفهانی

ادیب شاعر فاضل نویسنده، قاضی القضاه عراق بوده و با خواجه نصیرالدین طوسی ملاقات نموده و در مدح جونییان قصائدی پرداخته و کتاب شرف ایوان البیان در شرافت خاندان صاحب دیوان را جهت خواجه عطاملک جوینی تألیف نموده و به فارسی و عربی شعر گفته و از دوستان و مدح کنندگان خاندان پیغمبر اکرم بوده است. متوفی به سال 678 ه.ق می باشد.

مهدوی، 986 : 1384

فارس، اصفهان، بزرگان، قوام الدین

یکی از اساتید بزرگ کاشیکاران زمان شاه عباس کبیر است که در مسجد شاه اصفهان کار می کرده و امضای او را نگارنده در دو موضع یافته است. یکجا در وسط کاشی های دهلیز دست چپ درب نقره بالای طاق نمای ایوان کوچکی که جنب معبر حوضخانه است و چون در تاریکی افتاده کمتر کسی بدان برخورده است. موضع دیگر در گلدان مینایی بالای محراب گنبد زیر گلدسته که یک لنگۀ آنرا برده بودند و اخیراً توسط اداره باستان شناسی اصفهان ساخته شده، اما شبه در مقابل گوهر نهاده است.

همایی، 361: 1375