فارس، اصفهان، بزرگان (غ)

فارس، اصفهان، بزرگان، غلامحسین درخشان

پدرش حاج اسماعیل، تاجر گیوه بود. در خانواده ای متدین و مذهبی به دنیا آمد. به مکتب و سپس به مدرسه رفت و تصدیق ششم خود را گرفت. از جوانی متکی به نفس و کوشا بود و با وجود مکنت و ثروت پدرش، تصمیم گرفت خود به تنهایی پیشه ای بیاموزد. چهارده ساله بود که نزد دندانسازی ارمنی به نام آوانس در میدان جلفا، به شاگردی مشغول شد. پس از مدتی متوجه شد که آوانس عکاسی می داند و بعضی مشتری های دندانسازی برای عکس گرفتن هم به او مراجعه می کنند. آوانس با داروهای شیمیایی به خوبی آشنایی داشت و در پستوی کوچک مطب، شیشه های عکاسی شده را چاپ و آماده می کرد.

درخشان علاوه بر شاگردی مطب دندانساز از او زیروبم های عکاسی را فرا گرفت و همچنین با مقدمات زبان انگلیسی و ترکیبات شیمیایی آشنا شد. پس از هشت سال شاگردی نزد آوانس در کوچۀ حاج میرزا، پشت خیابان حافظ فعلی مغازۀ عکاسی کوچکی دایر کرد و بعد از چند سال به مغازۀ دیگری نزدیک کاروانسرای بلوریان در همان خیابان نقل مکان نمود. وی به تدریج در عکاسی تبحر زیادی پیدا کرد و بیشتر از شخصیت ها و خانواده های صاحب نام اصفهان عکاسی می کرد و از آنجا که در خانواده ای مذهبی بزرگ شده بود، بسیاری از علمای روحانی از او دعوت به عمل می آوردند.

درخشان صاحب روحی لطیف بود و با بسیاری از شاعران و هنرمندان اصفهان، از جمله صغیر اصفهانی و تاج اصفهانی دوستی داشت و در مجالس آنها عکس می گرفت. وی در سی سالگی همسر اختیار کرد، اما هیچگاه صاحب فرزند نشد.

درخشان در طول دورۀ کاری اش شاگردان بسیاری تربیت کرد که از آن میان می توان به آقایان ابوالقاسم جلا شرق و امان الله طریقی اشاره کرد که بعدها از عکاسان صاحب نام اصفهان شدند. وی در سال 1353 فوت کرد و در تکیۀ حاج آقا شجاع، در تخته پولاد اصفهان، با خاک سپرده شد.

دمندان (نفیسی)، 136- 135: 1377

فارس، اصفهان، بزرگان، غلامحسین فاضلی

ابن حاجی محمدکاظم فلاورجانی از مسّاحان کشاورزی معروف است و اکنون (1336 هـ .ق) سنش مابین 60-70 می باشد و در تمام قری و قصبات اصفهان شهرت دارد.

همایی، 344 : 1375