خوزی، عشایر عرب، طایفه سادات

خوزی، عشایر عرب، سادات، آل ابوشوکه

نسب آل ابوشوکه به امام هفتم می رسد و آنها در خوزستان و عراق پراکنده اند. مهمترین مناطق سکونت سادات مذکور در شهرهای اهواز، شادگان و دشت آزادگان است.

پورکاظم 109: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، آل البطاط

از سادات حسینی هستند و سلسله نسبت آن ها به زید شهید بن علی بن الحسین بن علی بن ابیطالب می رسد. آنان از چند تیره دارای پیمان برادری که نام «البطاط» در زمان سیدعلی بر آن ها غالب آمده، تشکیل می یابند. تیره های «البطاط» عبارتند از: 1- سیدیوسف بطاط 2- بیت کرم الله 3- بیت اسماعیل 4- بیت سلمان 5- بیت الطویل.

پورکاظم 119: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، آل التّفاح

سادات آل التفاح، از اعقاب سیداحمد ملقب به «التفاح» از اصل سادات «جابر یا الجوایر» بوده و نام خانوادگی خود را از جدشان سیدجابر کبیر اخذ کرده اند. این خاندان شریف به ابراهیم مجاب، فرزند محمد عابد، فرزند امام موسی کاظم علیه السلام می رسد. تیره های این طایفه عبارتند از: 1- آل سیدفاخر 2- آل سیدنور 3- آل سیدحسین.

پورکاظم 117: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، آل بودنیین

قبیله ای از سادات موسوی هستند. علت نامگذاری این قبیله به این صورت این است که دزدان به مزرعه برنج (شلتوک) سیدفلاح بن سیدصلاح از مشاهیر این خاندان در قرن دوازدهم دستبرد زده هنگام رسیدن به خانه دیدند که شلتوک تبدیل به دندان شده که برگشتند و از سید عذر خواستند از این رو به «الدّنیین» مشهور گردیدند. 1- بیت لطیف 2- بیت علی 3- بیت سیدعرب 4- بیت سیدهاشم 5- بیت حسین.

پورکاظم، 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، آل بوگدیمی

جد اعلای این خاندان سید یوسف نام داشت و از نسل ابراهیم مجاب بن سیدمحمد عابد، ابن امام موسی کاظم نسب می رسانند. از نظر عشایری با تیره بیت عواجه قبیله ی سوار پیمان اتحاد دارند. سید یوسف هفت پرداشت که سران هفت تیره بوده اند.

1- بیت سیدمظلوم، 2- بیت سید مطر، 3- بیت سید عبید، 4- بیت سید بریچ، 5- بیت سید صمد،
6- بیت سید اعگیب،  7- بیت سیدسلمان.

پورکاظم  109: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، آل سیدمهدی

این طایفه نیز از نوادگان امام هفتم است. جد اعلای این طایفه به امام موسی کاظم می رسد. آل سید مهدی تیره هایی دارد که عبارتند از: بیت سیدعباس، بیت سیدموسی، بیت سیدعلی، بیت سیدیحیی، بیت سیدمحمد.

پورکاظم 116: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، آل شبّردورقی

از سادات موسوی هستند. سید بالیل جد اعلای آنان است.

پورکاظم 119: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، آل سید عاگول

پشتی از سادات البوگریمی موسوی الاصل هستند. پسران سید عاگول به نام او، آل سید عاگول البوگریمی خوانده می شوند.

پورکاظم  120: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، آل سیدعنابه

از عقب سیدمطلب موسوم به «العود» هستند و نسب خود را به سادات “غواتک” می رسانند. پسران سیدعنایه پنج نفر بوده اند. حمد، طاهر، شریف، سلطان و راضی. دو مجاهد معروف این خاندان درجهاد مقدس اسلامی علیه نیروهای مهاجم انگلستان در جنگ جهانی اول یکی سیدعنایه و دیگری سیدجا بر آل شوکه بوده اند که بنا به فتوای مرحوم آیت الله سیدکاظم یزدی (رضا) مرجع تشیع آن زمان با قوای انگلیس و شیخ خزعل جنگیده اند. از مشاهیر کنونی آل شوکه سیدخضر بن لطیف را می توان نام برد.

پورکاظم 192: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، آل سیدفرج

آنان تیره ای از سادات آل ابراهیم موسوی الاصل از نسل ابراهیم مجاب (رض) به شمار می روند. جد اعلای این خاندان سیدمحمد پدر سید رسل و سیدحسین است. فرزندان سیدحسین، سید “دخیل” و سید “واید” نام دارند. از سید دخیل، سید خفی پدر سید فرج پا به عرصه ی وجود گذاشت. مجموعه نسل فرج و اعمام او را بیت سیدخفی می نامند. آرامگاه سیدفرج در جنوب شهر سوسنگرد زیارتگاه مردم است.

پورکاظم  121-120: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، النواجی

از سادات موسوی منسوب به عبدالله عوکدانی بن امام موسی کاظم (ع) هستند. آنان به جد خود سیدناجی بن سیدمحمد معروفند. نواجی از لحاظ اصل و نسب با سادات آل اسماعیل، بیت ابوحرم، آل یاسین و بیت الطویل مربوط می شوند.

اعقاب سیدناجی پنج پسر هستند که ارحمه، محسن، احمد، حاجی و محمد نام دارند و به چند تیره تقسیم می شوند که بیشتر آن ها در عراق و بویژه بغداد سکونت دارند و عبارتند از: 1- بیت ارحمه: بیت شریف، بیت سیدسیرخلف، بیت سعد، و بیت جَبُر و بیت ادریس 2- بیت محسن 3- بیت احمد 4- بیت حاجی 5- بیت سیدمحمد (سیدحسن، برکه، کاظم و یاسین).

پورکاظم 121: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، اهل الجرف

اینان مدعی اتصال نسبت خود با سادات «آل یاسر» یکی از عشایر حسینی معروف اند. علت نام گذاری آنان به آل یاسر نسبت به جدشان سید یاصر حسینی که از مدینه منوره مهاجرت کرده و در رفیع جنوبی، در ساحل رود دیوانیه عراق، سکونت اختیار کرد. نام این طایفه به نام جدشان سیدمحمود خوانده می شود. تیره هایی از قبایل دیگر تاکنون جزو آن ها به شمار می آیند: 1- البوعیلان 2- اهل النگره 3- البوفلیو 4- آلبوچوله.

پورکاظم 110-109: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، بنی مشرف (اهل الشاخه)

این قبیله خود را از بنی الحسن سبط رسول خدا (ص) می دانند و می گویند که اجداد آنها به امام حسن مجتبی متصل می شوند و با البوجلد و بیت حمید به یک جد می رسند. بنا به تحقیق محلی بیت مشعل و البوچلده از جد واحدی به نام محمود متفرع شده اند. هم چنین والی شرف خود را پشتی از عبدالله محض می دانند.

پورکاظم 122: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، بیت العلویه

این طایفه از نوادگان شخصی به نام سیدعلی که به جدش امام موسی کاظم می رسد ارتباط می یابد. اعقاب آنها در میان عراق به نام “آل ناجی” شهرت دارند. آل حاجی و آل ناجی به سادات آل اسماعیل، بیت ابوحرم، آل ابوحمد، آل یاسین و بیت الطویل ارتباط دارند. سیدعلی پنج فرزند به جا گذاشت که به فرزندان علویه و یا بیت العلویه یا بیت سیدعلی معروفند: 1- سیدهاشم 2- سیدمحمد 3- سیداحمد 4- سیدطاهر 5- سیدحسین.

پورکاظم 113-112: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، بیت سیدبدر

این طایفه، از سادات موسوی است. جد اعلای آنان همان سیدبدر است که نام خود را از آن گرفته اند. تیره های این طایفه عبارتند از:

1- سیدحلو: نیای خاندان “بیت سیدحلو” است.

2- سیدعلی، جد بیت سیدعلی، 4 و3- بیت سیدطاهر و سیدمطر 5- بیت سیدنعمه. تیره های بیت سیدبدر در تقسیم دیگری چنین می شود: بیت سیدلفته، بیت سیدطاهر، بیت سیدجلو.

پورکاظم 117: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، جعاوله

این تیره نیز در میان آب به سر می برد و زیرتیره های آن عبارتند از: حیایله، حفود و حرامشر.

افشار 672: 1373

خوزی، عشایر عرب، سادات، سید حلو

این خاندان شریف در عراق و خوزستان پراکنده اند و به نام «بیت سیدحلو» شهرت دارند. محل سکونت گذشته اجدادشان در مدینه ی منوره، در جایی موسوم به «ناخوله» نزدیک مسجد بلال قرار داشت.

پورکاظم 108-107: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، سادات خرسان

این طایفه از نسل سیدابوالفتح اخرس و امام موسی کاظم است. نخستین جد این طایفه که به خوزستان آمده سیدموسی خرسانی بود. او با سادات بیت سیدنعمه در نهرهاشم اقامت گزید، آنگاه به حویزه منتقل شد، پس از کورکردن کرخه حویزه به سوسنگرد کوچ کردند اکنون از متحدان طایفه ی آلبومغنیم، از طوایف بنی طرف هستند. تیرهای آنان عبارتند از: 1- بیت سیدرضا 2- بیت سیدمحسن 3- بیت سیدمحمد 4- بیت سیدعبد.

پورکاظم  117: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، سادات موسوی جزایری

مسکن اصلی این تیره عراق بوده است. اینان به جزایری معروفند. اولین کس از اینان که به ایران مهاجرت کرد سیدمحمد نامی بود که در حدود سال 1131 هـ .ش به خرمشهر آمد. وی پنج پسر داشت. نواده های او در خرمشهر و هویزه سکونت داشتند. پنجمین پسرش به نام سیداحمد بود که امروزه اعقاب او در میان آب زندگی می کنند.

سیداحمد کودکی بیش نبود که از پدرش سیدمحمد قهر کرد و به نزد شیخ نبهان، شیخ اهواز آمد. وی او را پذیرفت و محلی به او داد و نزدیک به 100 خانوار دورش جمع شدند. سیداحمد، پس از چندی به محل کنونی ایستگاه خاور کوچ کرد و پس به عشاره یا اهوردشت امروزی رفت و در همان جا درگذشت. مرقد او زیارتگاه مردم است. مقبره اش را امام زاده خمسه گویند زیرا علاوه بر سیداحمد، چهارتن از فرزندان و نوادگانش نیز در آنجا مدفون اند.

افشار 672: 1373

خوزی، عشایر عرب، سادات، شرفاء

آنان از اعقاب عرفه بن توبه امیر مدینه اند. آنان در زمان جدشان جبران بن احمد، در اوایل قرن دهم هجری، از مدینه ی منوره مهاجرت کردند. گفته اند نخستین وارد آنها به حویزه شریف “حمد” بود که قبل از آن در منطقه ی ریحانی شهرستان شوشتر می زیست.

سالم بن حمد شش پسر داشت و شرفای شطّ نیسان، از توابع دشت آزادگان، از اعقاب آنان است. سیدمحی الدین فرزند زیبق، پدر خزعل و حاج سعدون، رهبر شهمیر این خاندان و قهرمان نهضت شرفاء علیه قانون کشف حجاب رضاخانی بود. از مشاهیر این خاندان: آل محیی الدین و آل مولا هستند.

پورکاظم 120-119: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، طالقانی

حسین بن زید جد اعلای سادات طالقانی در سال 114 یا 115 هـ .ق در شام ولادت یافت و مدت 76 سال زیست. نخستین کسی که به دعوت صفویه به ایران آمد و به عنوان قاضی «اورازان» از ناحیه طالقان اشتغال یافت قاضی علاء الدین حسینی بود. پسرش که جانشینش بود به علت طاعون به عراق رفت ولی بعضی فرزندانش در ایران باقی ماندند.

پورکاظم 111: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، فواضل

از سادات حسینی که در فرات، میسان، بصره و خوزستان سکونت دارند. تیره های سادات آل الفاضلی عبارتند از:

1- بیت سیدرحمه، بیت سیدعبدالله، بیت سیدمحمود و بیت سید حمادی

2- الطواهر: بیت سیدحسین، بیت سیدناصر، بیت سیدعوّاد، بیت سیدطمعه، بیت سیدایرام، بیت سیرا حمید والبوحمودی.

پورکاظم 114-113: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، موالی(شعشعیان)

موالی ها حکومتی در حویزه تشکیل داده و در حکومت و حوادث خوزستان تأثیر داشتند. آنها از شهرت بسزایی برخوردارند. اصل و نسب آنها به امام موسی کاظم می رسد. مولا محمد اولین فرد این خاندان بود که شهر قمانیان را در زیر “حویزه” بنیان گذاشت. او معاصر نخستین پادشاه صفویان بود و با ازدواج با خانواده سلطنتی قرابت سببی پیدا کرد.

آنان به دلیل جمال و زیبایی صورت جدشان سیدمحمدبن سیدفلاح  به این نام ملقب شده اند. به نقل از قاضی شوشتری آورده اند که : “انتشار مذهب امامیه در خوزستان در درجه ی اول به سیدمحمدبن فلاح و اولاد برمی گردد.”

پورکاظم 116-114: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، نجات

قبیله ای موسوی است و در میان عشایر مختلف عراق و خوزستان شهرت دارد. تیره های متحد این قبیله عبارتند از: البوشنان، الربیحات، الغونیمات، و تیره های اصلی آنها:

• بیت سیدسعد
• بیت سید یوسف
• سیدفلحی
• بیت رحمه
• بیت موسی
• بیت جعیفر
• الصوالح: بیت کرم، بیت صالح و بیت بچای
• الیواسف: بیت خمیس، بیت برّاک، بیت هظیم و بیت ناصر
• العلیوات: بیت علیوی، بیت حطری، البوناصر، بیت مهدی
• البوشنان: بیت جبیر، بیت عبله، بیت خنفر، البوعیسی، ابوحبابی.
• الغوینمات: بیت خضیر و بیت غالب
• الربیحات.

پورکاظم 110: 1388

خوزی، عشایر عرب، سادات، هرامشه

از اصل الخواری موسوی هستند و به نام نیای خود سید هرموش، الهرامشه و بیت سید هرموش خوانده می شوند. گویا ریاست آن ها با بیت سیدعنابه بوده و پشتی از محمودبن سیدهرموش به شمار می روند.

پورکاظم 122: 1388