بلوچ، ایرانشهر، بزرگان

بلوچ، ایرانشهر، بزرگان، رابعه خضداری

شاعر نیمه‌ اول قرن چهارهم، تولد: نامعلوم، وفات: نامعلوم.

او نخستین زن شاعر فارسی‌گوی است که همزمان با رودکی اولین شاعر بزرگ زبان فارسی می‌زیست. رابعه شعر فارسی را با کمال بلاغت و استحکام و قدرت می‌سرود.

کوثر، 8-1 : 1351

بلوچ، ایرانشهر، بزرگان، شی محمد درفشان

شاعر قرن 11 و 12 ه.ق، تولد: نامعلوم، وفات: 1107 ه.ق.

او داری یک دیوان شعر به فارسی و یک کتاب نعت است.

کوثر، 12-8: 1353

بلوچ، ایرانشهر، بزرگان، شیخ محمد کاکر

شاعر قرن دوازدهم، تولد: 1120 ه.ق، وفات: 1203 ه.ق.

او اولین ادیبی بود که دستور زبان پشتو را نوشت. اشعار او به زبان پشتو و متأثر از شیوه‌ی سعدی و حافظ و فغانی است.

کوثر، 14-12: 1351

بلوچ، ایرانشهر، بزرگان، گل محمد ناطق مکرانی

شاعر قرن سیزدهم، تولد: نامعلوم، وفات: 1264 ه.ق.

اشعاری به زبان فارسی از او به جا مانده است که در آن‌ها دلخوش تخلص کرده است.

افشار، 382: 1390

بلوچ، ایرانشهر، بزرگان، مولانا نبوجان

شاعر و دانشمند قرن سیزدهم و چهاردهم، تولد: نامعلوم، وفات: 1325 ه.ق.

مولانا نبوجان یکی از شاعران نغزگو و عالی‌مرتبه‌ی زبان فارسی، بلوچی، پشتو و براهویی است. او ساکن چوتو در نزدیکی مستونگ در بلوچستان پاکستان امروزی بود و به همین دلیل او را چوتویی هم می‌گویند. تحفه‌العجائب، تحفه‌ی غرائب، ناصح البلوچ آثار او هستند.

کوثر، 1351: 89-92.