خوزی، شادگان، بزرگان

خوزی، شادگان، بزرگان، آقا سید محمدجعفر موسوی

وی پسر دیگر مرحوم آیت الله حاج میرسیدعلی موسوی بهبهانی است. در سال 1345 هـ . ق ولادت یافت. جهت تکمیل دروس به نجف اشرف هجرت نمود. آثار او: المجموعه الجعفریه، کشکول مانندی در پنج جلد.

پورکاظم، 500: 1378

خوزی، شادگان، بزرگان، آیت الله سیدعبدالصاحب طاهری موسوی

وی در سال 1329 ه.ش در شادگان به دنیا آمد. تا سال اول دوره ی متوسطه در مدارس دولتی به تحصیل پرداخت و سپس عازم نجف گردید. در سن 36 سالگی به درجه ی اجتهاد نایل آمد. از فعالیت هایش برپا داشتن جشنواره دعبل خزاعی و ابن سکیت در اهواز و شادگان بوده است.

پورکاظم، 531- 530: 1378

خوزی، شادگان، بزرگان، ابراهیم جزایری

آقا بزرگ تهرانی می نویسد: «در راه اصفهان با او همراه بوده و او را بهترین همراه تشخیص داده و
می افزاید که بالاتر از وصف یافته است. نزد پدر خود علی بالیل و فتح الله کعبی درس خوانده و در دهه 50 بعد از 1100 دارفانی را وداع گفته بود».

پورکاظم، 508: 1378

خوزی، شادگان، بزرگان، سید علی بن بالیل حسینی جزایری دورقی

وی از علمای قرن یازدهم هجری است. از کتب خطی وی المستطاب فی النحو که به شرح کتاب سیبویه می باشد. اثر دیگرش قصیدۀ القلاده که در حکمت و موعظه سروده شده. اثر علمی و ادبی دیگر سیدعلی بالیل مجموعه ای بالغ بر یکصد و پنجاه بند می باشد.

پورکاظم، 527- 526

خوزی، شادگان، بزرگان، شرف الدین دورقی     

در حدود سال 1186 هـ .ق ولادت یافته و رساله ای در شرح حال والیان حویزه یا «آل مشعشع» از علی خان بن خلف، اجداد، احفاد و بنی عمّ او دارد.

پورکاظم، 507- 506: 1378

خوزی، شادگان، بزرگان، شیخ احمد دورقی

کاشف الغطاء با او دوست بود و به منزلش در ایران آمد. اجازۀ او از کاشف الغطاء صادر شده و از جملۀ آثارش کتاب شرح مختصر نافع نام دارد که پیش از آنکه آن را به پایان برد در تاریخ 1247 هـ .ق در فلاحیه دار فانی را وداع گفت.

پورکاظم، 506: 1378

خوزی، شادگان، بزرگان، شیخ رحمت خان شیخ المشایخ

وارد فلاحیه شدیم، در خانه شیخ رحمت خان شیخ المشایخ وارد شدیم. آنجا حصاری بود خیلی محکم مربع شکل که نهر عظیم فلاحیه از وسطش می گذرد و دو طرف خانه ها بوده، در اوقات سرکشی و طغیان شیوخ آن ها به ضرب گلوله و توپ خراب شده حتی حصار و حالا سی چهل باب خانه چینه دارد و صد الی دویست خانه کپر و بیست باب صفه که دکاکین گلی است بدون درب و تخته، مابقی بایر. محل شیخ المشایخ در این فلاحیه است، در خانه خرابی که عجم نمی تواند ساعتی آنجا زیست نماید.

دبیرسیاقی، 71: 1385

خوزی، شادگان، بزرگان، شیخ فجیر

در سفرنامه خوزستان حاج میرزا عبدالغفار نجم الملک آمده است: «از محلات معتبر توابع فلاحیه (شادگان) خوربزی است که راه دریا از آنجاست و کشتیهای بادی کوچک از آن راه می رود تا کویت و دریا، و مقر شیخ فجیر است. طایفه او تا چهارصد نفر تفنگچی حاضر دارند و همگی رشید و قوی هستند».

دبیرسیاقی، 71: 1385

خوزی، شادگان، بزرگان، شیخ فصیل

در سفرنامه خوزستان حاج میرزا عبدالغفار نجم الملک آمده است: «از محلات معتبر توابع فلاحیه (شادگان) اوشار است که مقر شیخ فصیل است. طایفه او تا یک هزار تفنگچی حاضر دارند و همگی رشید و قوی هستند».

دبیرسیاقی، 71: 1385

خوزی، شادگان، بزرگان، شیخ محمد دورقی

یکی از علمای منسوب به دورق (شادگان) است. در شهر نجف اشرف ساکن بوده و در آن جا معروف و مشهور بود. بازماندگان وی تاکنون به نام «بیت الدورقی» شناخته شده و شهرت دارند. برخی در حیره و برخی در نجف ساکن هستند. وی از اجلۀ علمای اعلام و فقهای جامع معقول و منقول. و از پژوهشگران فروع و اصول و از مشاهیر علمای «الغری» است. و تا سال 1187 هـ .ق می زیسته است.

پورکاظم، 505: 1378

خوزی، شادگان، بزرگان، شیخ معیبر

در سفرنامه خوزستان حاج میرزا عبدالغفار نجم الملک آمده است: «از محلات معتبر توابع فلاحیه (شادگان) ام الخصر (ام الضحر) است که مقر شیخ معیبر است. طایفه او تا یک هزار تفنگچی حاضر دارند و همگی رشید و قوی هستند».

دبیرسیاقی، 72- 71: 1385

خوزی، شادگان، بزرگان، شیخ مغیطی

در سفرنامه خوزستان حاج میرزا عبدالغفار نجم الملک آمده است: «از محلات معتبر توابع فلاحیه (شادگان) به طرف مغرب فلاحیه ایل فناخره است که مقر شیخ مغیطی (مقیطی) است. طایفه او تا یک هزار تفنگچی حاضر دارند و همگی رشید و قوی هستند».

دبیرسیاقی، 72- 71: 1385

خوزی، شادگان، بزرگان، شیخ موسی فلاحی

در تاریخ سیزدهم محرم الحرام 1239 هـ .ق متولد شد. بعد از تکمیل مقدمات نزد پدر خود عازم کربلای معلی شد و بعد به نجف اشرف منتقل شد و با جدیت بسیار در دروس خارج شرکت جست و در ردیف علما و فقهای بزرگ اصولی درآمد و در سال 1272 ه.ق درگذشت.

پورکاظم، 509- 508: 1378

خوزی، شادگان، بزرگان، شیخ هاشم کعبی

پسر حروان کعبی اهوازی دورقی، از فقهای اصولی، فاضل و ادیبی بارع و شاعری زبردست بود. در معارف الرجال آمده است که او معاصر شیخ فارس بن شیخ غیث رئیس قبیلۀ کعب بود. هنگامی که شیخ فارس در سال 1280 هـ از سوی ناصرالدین شاه به ولایت فلاحیه (شادگان) دست یافت. شیخ هاشم که ادیبی کامل بود منشی او شد.

پورکاظم، 511-510: 1378

خوزی، شادگان، بزرگان، عباس بن علی حزباوی

وی در سال 1323 ه.ش ولادت یافت. تا کلاس هشتم درس خواند آنگاه عازم کویت شد. در آنجا علاوه بر کار به تحصیل در «معهد الشرق الاوسط للدراسات العلیا» پرداخت و در ادبیات و نقد ادبی تخصص یافت. در این مدت به انتشار مقالات خود در «النّهضه» و «مرآه الامه» مبادرت ورزید. به علاوه اشعارش را در رادیو کویت پخش می گردید. دیوان اشعارش «لیالی الفنطاس» در کویت انتشار پیدا کرد. به ایران آمد یعنی مدت سه سال قبل از انقلاب بعد از انقلاب برنامۀ رادیویی عربی سپاه را به عهده داشت. از جمله برنامه هایی که در آن مشارکت داشت «جهاد البناء» و «الاسره المسلمه» بود. ادارۀ جمعیت شاعران و خطیبان خوزستان برعهده اوست. در این مدت دیوان های اشعار سه جلدی او یعنی «موسوعه الشعرالشعبی»، «دیوان سلوه الروح» «الخمینیات»، «احلی القصائد الامام القائد» و چهار جلد کتاب درباره شهدای خوزستان منتشر کرد.

پورکاظم، 522- 521: 1378

خوزی، شادگان، بزرگان، عبدالحسین ناصری

از طایفۀ «البوصید» از قبیلۀ معروف نصّار است. در سال 1355 ه.ش به دنیا آمد. علاقه اش به شعر از کودکی شروع شد. دیوانش به نام ضیّ الهدی در سن هجده سالگی چاپ و منتشر گردید.

پورکاظم، 518: 1378

خوزی، شادگان، بزرگان، عبدالواحد زرگانی

در سال 1307 هـ .ش در شادگان تولد یافت و در ده سالگی به خرمشهر رفت و در آنجا اقامت گزید. دیوانی به نام دیوان الزرّکانی دارد که در زمینۀ شعر عربی محلی است و حسینیه ای به نام «الجعفریه» در شادگان ساخت.

پورکاظم، 516: 1378

خوزی، شادگان، بزرگان، علی دورقی

وفات او حدود سال 1150 هـ .ق اتفاق افتاد و سیّد عبدالله جزایری در صفحۀ 158، اجازۀ کبیر دربارۀ او می نویسد: «قصیده» «القلاده» که فتح الله بن علوان کعبی آن را شرح داده و به نام «الاجاده» نامگذاری کرده و روش صفری در «لامیه العجم» در آن به کار رفته، از اوست. همچنین کتاب «المستطاب در نحو» که در سال 1095 از آن فراغت یافته از او بوده.

پورکاظم، 507: 1378

خوزی، شادگان، بزرگان، فتح الله دورقی کعبی

در سال 1053 ه.ق در قپّان متولد شد. نزد پدر خود «علوان» تحصیل کرد و در سال 1079 ه.ق به شیراز مهاجرت کرد و در مدرسۀ «دشتکی» منصوریّه دانش آموخت و سپس در مدرسه «لطیفیّه» نزد شاه ابی ولی دانش آموخت. آنگاه به قپان برگشت و به کار قضاوت در بصره برگزیده شد. در سال 1130 درگذشت. آثارش: زادالمسافر و المقیم و لهفه المقیم والحاضر.

پورکاظم، 508: 1378

خوزی، شادگان، بزرگان، محمد جواهر کلام

وی در سال 1330 در شادگان متولد شد. تحصیلات خود را شادگان، اهواز و تهران به عمل آورد در سال 1353 لیسانس علوم سیاسی خود را دریافت کرد. ایشان کارمند دولت و آشنا به زبان های عربی و انگلیسی می باشد. آثار او: تاریخ نوین فلسطین، زندگی سیاسی ناصر (جمال عبدالناصر) و شرارت شیطان مجموعۀ داستان های کوتاه از نجیب محفوظ.

پورکاظم، 529- 528: 1378

خوزی، شادگان، بزرگان، محمد دورقی

پدر وی ابراهیم دورقی بصراوی، نجفی المسکن بود. مجلد «الصّلاه» را از کشف الشام که مولف آن در سال 1150، از تألیفش فراغت یافت، برای خود نوشته است. نسخۀ آن نزد قاسم محیی الدّین در نجف موجود بوده است.

پورکاظم، 507: 1378

خوزی، شادگان، بزرگان، محمد رضا آل الشیخ فرج الله

آل الشیخ از خاندان های معروف در فضیلت و دارای سابقه در مهاجرت و از خاندان های علمی عرب که از نظر اصل و نسب به قبیلۀ شهیر بنی اسد مربوط می شود. از کودکی محمدرضا به شعر علاقه داشته و شعر عربی محلی می گفته که به آن – الشعر الشعبی – می گویند. آثار منظوم چاپ شده او عبارتند از: الکنز العسجدی و دیوان الدّموع الساکبه.

پورکاظم، 515- 514: 1378