قوم لک، ابزار
قوم لک، ابزار
لک، ابزار، «آلاکر»
وسیله‌ای است که با آن وجین می‌کنند و علف‌های هرز را از زمین می‌کنند. همین‌طور کسی را گویند که وجین می‌کند.
ایزدپناه، 4: 1367
لک، ابزار، «بلومه»
چوب کوتاهی به اندازه 15 سانتیمتر که دو سر آن را با نخ بسته و آن را در دهان بره‌های شیرخوار می‌گذارند تا از شیر خوردن او جلوگیری شود و به این وسیله آنها را از شیر می‌گیرند.
ایزدپناه، 13: 1367
لک، ابزار، «بله‌تین»
ریسمانی است باریک به طول دو متر از موی بز که برای بستن گوساله و بزغاله یا محکم کردن دامن چادر سیاه به میخ، از آن استفاده می‌شود.
ایزدپناه، 14: 1367
لک، ابزار، «بیله‌کو»
چوب نوک تیزی که در بهار با آن کنگر و پیازهای خوردنی دیگر را از زمین بیرون می‌آورند.
ایزدپناه، 16: 1367
لک، ابزار، «پویون»
پابند و دست‌بند آهنی که بر دست‌ها و پاهای چارپایان به هنگام چرا می‌زنند که نتوانند فرار کنند.
ایزدپناه، 21: 1367
لک، ابزار، «چق‌چقه»
چوبی است که در آسیاب‌های آبی به وسیله رشته‌ای به ناودان گندم وصل است و با سنگ زبرین آسیا تماس دارد که با چرخش سنگ، این چوب هم تکان خورده و ناودان را تکان می‌دهد و موجب ریختن دانههای گندم به دهانة آسیاب می‌شود.
ایزدپناه، 40: 1367
لک، ابزار، «چن»
خرمن‌کوب است، که دو نوع می‌باشد چن چوبی با پره آهنی و چن «تنگز» که با خاری به این نام درست شده است.
ایزدپناه، 42: 1367
لک، ابزار، «خنه»
وسیله پهن و چوبی است که برای کوبیدن گوشت و سبزی از آن استفاده می‌کنند. به هنگام پختن نان ساجی، خمیر را روی آن پهن می‌کنند و بعد روی ساج می‌اندازند.
ایزدپناه، 52: 1367
لک، ابزار، «سرپر»
تفنگهای باروت ساچمهای قدیمی که از دهانة لوله پر می‌شد. در لری آن را «دنگی» می‌گویند.
ایزدپناه، 76: 1367
لک، ابزار، «سی‌پا»
سه پایه‌ای که مشک را به آن آویزان می‌کنند برای زدن ماست و تبدیل آن به دوغ.
ایزدپناه، 79: 1367
لک، ابزار، «سیرکو»
وسیله‌ای است از چوب که میان‌تهی و با دسته چوبی که سری هم مانند چکش دارد و به نام «میرکو» است با آن نمک و برنج و مشابه آن را می‌کوبند.
ایزدپناه، 80: 1367
لک، ابزار، «شتیر»
وسیله‌ای است با تیغه آهنی که دو سر آن به دسته چوبی خراطی‌شده متصل است، و برای کوبیدن گوشت و سبزی استفاده می‌شود.
ایزدپناه، 83: 1367
لک، ابزار، «شرا»
چهارچوبی که با طناب به‌هم بسته شده و گندم‌های دروشده را با آن به خرمن‌جا می‌برند.
ایزدپناه، 83: 1367
لک، ابزار، «شکرک»
چوبی به اندازه 15 سانتیمتر که به وسیلة تعدادی از این چوب‌ها دو قطعه چادر سیاه را به‌هم وصل می‌کنند.
ایزدپناه، 83: 1367
لک، ابزار، «شن»
پنجه‌ای که از چوب یا آهن ساخته شده است. خرمن کوبیده را با آن، باد میدهند تا دانه را از کاه جدا کنند.
ایزدپناه، 85: 1367
لک، ابزار، «قازمه»
کلنگ یک‌سری است که تیغه آن پهن است و برای کندن زمین با عمق کم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ایزدپناه، 93: 1367
لک، ابزار، «کارازا»
شانه قالی‌بافی، وسیله‌ای که پود قالی را با آن می‌کوبند.
ایزدپناه، 99: 1367
لک، ابزار، «کچله»
کاسه چوبی را گویند.
ایزدپناه، 101: 1367
لک، ابزار، «گارم»
چوبی که برای راندن گاو و چارپایان بارکش، از آن استفاده می‌شود و بر سر آن نیز میخی فرو شده است.
ایزدپناه، 110: 1367
لک، ابزار، «گرگر»
وسیله‌ای که بومیان از تیر چوبی و ریسمانی که به دو طرف رودخانه‌ای که عمیق است، می‌کشند و دو طرف را به‌هم متصل می‌کند، برای انتقال حشم و بار و افراد است.
ایزدپناه، 112: 1367
لک، ابزار، «گوه‌نار»
چوب کوتاه و باریکی است که به شکل صلیب به چوب‌دار شخم‌زنی وصل شده و به وسیله ریسمانی به یوغ بسته می‌شود.
ایزدپناه، 117: 1367
لک، ابزار، «لِله»
شاخه چوبی که در اندازه‌گیری شیر و دوغ، در «شیرواره» مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ایزدپناه، 120: 1367
لک، ابزار، «موره»
یا سوهان. وسیله‌ای آهنی برای صاف کردن چوب یا اشیاء فلزی است.
ایزدپناه، 128: 1367
لک، ابزار، «میرکو»
وسیله‌ای چوبی که دستة آن برنج یا نمک را در داخل «سیرکو» می‌کوبند
ایزدپناه، 129: 1367
لک، ابزار، «میخگه»
میخی که در زمین فرو می‌کنند و ریسمان سیاه چادر را به آن می‌بندند.
ایزدپناه، 129: 1367
لک، ابزار، «نووه»
«ناوه»، وسیله‌ای که از چوب ساخته شده است و گل و خاک در آن ریخته بر شانه گذاشته و حمل می‌کنند.
ایزدپناه، 134: 1367
لک، ابزار، «ویژنگ»
غربالی که از چوب و زه ساخته شده است. همین‌طور واحد پیمانه است که از 3 تا 7 من جای می‌گیرد و معمولاً هنگام برداشت خرمن‌ها کوچک از آن برای تقسیم محصول استفاده می‌شود.
ایزدپناه، 140: 1367
لک، ابزار، «هچل»
دو شاخه‌ای از چوب که آن را به انتهای ریسمان می‌بندند برای محکم کردن بار بر گُرده چارپا و به شکل چوب تیرکمان است.
ایزدپناه، 142: 1367
