قوم قشقایی، کوچ
قشقایی، کوچ
قشقاییها در حدود 600 سال پیش از شمال غربی و مرکزی به فارس مهاجرت کردند، که شامل تیرهها و طایفههایی از ترکمن، ترکان غز، ترکهای قفقازی، ترکمنستان و دستهای از آسیای صغیر و دیگر مناطق ترک نشین بودند.
پرهام، 261: 1362
قشقایی، عشایر، قلمرو
از ایل قشقایی بین 100 تا 150 خانوار همه ساله قشلاق خود را در استان خوزستان در پیرامون شهرستان های بهبهان و رامهرمز می گذرانند. ییلاق این ایل در محدوده استان های فارس، اصفهان، چهارمحال و بختیاری و کهکیلویه و بویراحمدی است.
افشار، 695: 1373
قشقایی، کوچ، قشلاق (گرمسیر)
قشلاق اولیة قشقاییها در جنوبشرقی فارس بوده که از مناطق کم ارتفاع جلگهای و پست لار، جهرم و فیروزآباد آغاز شده تا کرانه خلیج فارس ادامه دارد. دومی در مسیر دیگر در مناطقی از کازرون تا نزدیکیهای بهبهان و حدود بندر گناوه ادامه دارد. قشقاییها که به قشقلاق اولیه میروند به نام «اُبِههای فارس» و آنها که به مغرب و جنوب غربی کشور قشلاق میکنند به نام «اُبِههای بهبهان» معروفاند.
دُرداری، 183ـ182: 1388
قشقایی، کوچ، ییلاق (سردسیر)
قشقاییها دارای دو منطقة ییلاقی هستند؛ یکی منطقهای است که بین شیراز و دشت ارژن تا اطراف کازرون، و دیگری در شمالشرقی شیراز. این منظقه از اردکان فارس تا مرز کهکیلویه و از شمال آباده تا شهرضا ادامه دارد و به سرحد بزرگ معروف است. این منطقه از ارتفاعات حوالی فیروزکوه تا همسایگی بختیاری و ارتفاعات دنا را دربرمیگیرد.
دُرداری، 182: 1388