مازنی، مِرِس (کلاردشت)، بازی ها، یک چک دوچک   

نام دیگر بازی: یک پا دو پا

تعداد: دو گروه

جنس: هر دو

اشیاء: یک چوب دو شاخه، دو عدد چوب، یک عدد توپ

گروه سنی: کودکان و نوجوانان

محل اجرا: فضای باز

نحوه بازی: بازیکنان به دو گروه مساوی تقسیم می شوند. مثلاً در هر گروه چهار نفر چوب دو شاخه را در مرکز زمین بازی فرو می کنند. دو چوب دیگر را هم به آن تکیه می دهند. فاصلۀ استقرار دو گروه از جایی که چوب را کاشته اند، باید مساوی باشد (حدود 16 – 20 متر). برای اینکه مشخص شود توپ در دست کدام گروه باشد، پشک می اندازند. افراد گروهی که صاحب توپ هستند توپ را به زمین خود می برند و کارها را تقسیم می کنند. یکی توپ را پرتاب می کند، یکی توپ را می آورد و دو نفر دیگر مأمور می شوند که توپ پرتاب شده توسط گروه مقابل را در هوا بگیرند. توپ پرتاب می شود و بازیکنانی که مأمور گرفتن توپ در هوا هستند می توانند توپ را حتی پس از سه بار زمین خوردن هم بگیرند که اگر موفق شدند طرف مقابل آنها “یک چک” یا “یک پا” می شود. اگر توپ پرتاب شده به چوب های کناری اصابت کرد و هر دو چوب را انداخت و یاران همین گروه توپ را در هوا گرفتند، دوست آنها یک پا می شود و اگر توپ را نگرفتند، از بازی بیرون می روند که اصطلاحاً می گویند «حرفت» شده است. اگر پرتاب کنندۀ توپ هردو چوب را زد و طرف مقابل نتوانست توپ را بگیرد بازیکن طرف مقابل «حرفت» میشود. در این بازی گروهی که افرادش بیشتر از افراد تیم دیگری “یک پا” شده باشد، برنده است. گروه برنده به اندازۀ مسافتی که قبلاً تعیین شده از گروه بازنده کولی می گیرد.

قزل ایاغ، 687: 1379