ترکمن، دادلی قزنین (مراوه تپه)، معیشت

ترکمن، دادلی قزنین (مراوه تپه)، معیشت، دامداری

این روستا برای تربیت انواع دام ها بسیار مناسب است زیرا وجود انواع مراتع، جنگل، آب فراوان و اقلیم ملایم باعث شده که یکی از مناطق مهم عشایری دامی و زراعی قلمداد شود، در ضمن چون سطح کشت اراضی زراعی رو به افزایش است و این امر از جنبه اقتصادی برای منافع دامداری متضاد است.

دام های عمده عبارتند از گوسفند، گاو، بز و اسب است که از میان آنها گوسفند و گاو اهمیت اقتصادی دارد:

• گوسفند دنبه دار بومی به نام چاروای آتابای که ویژگی ذخیره چربی در آن بسیار است.
• گوسفند بدون دنبه ایرانی به نام زِل که کیفیت پشم و گوشت آن متوسط است.
• گوسفند اِرِک که در اصل نژاد آن ترکمنی است، اگرچه ذخیره چربی ندارد اما از نظر کیفیت گوشت بسیار مرغوب است و بین دلالان گوشت محبوبیت و شهرت خاصی دارد.

گوسفندان و بزها که معمولا به ییلاق و قشلاق می برند و روستا دارای مناطق دامی است که زمستان ها به آنجا می روند و کار چوپانان در مقابل دریافت 0.8 تولیدات دامی انجام میگیرد.

اگرچه آثار دقیقی از تعداد دام ها در دست نیست، اما به طور تقریبی حدودا 6 گله و تعداد آنها تقریبا 5000 راس می باشد که تعداد زیادی از آنها به 4 نفر اختصاص دارد و بقیه اهالی روستا نیز حداقل صد راس می باشد ولی لازم به یادآوری است که این تعداد مجموع بز و گوسفند می باشد و هزینه آن نیز نسبت به گوسفند کم است.

از مردم روستا آنهایی که با دامداری آشنایی دارند از اواخر پاییز کوچ می کنند و تا اواخر بهار در آن منطقه باقی می ماند و بعد از آن که بره و بزغاله ها بزرگ شدند کوچ کرده و به روستا برمی گردند و این روند سال بعد تکرار می شود که حدودا 50 سال این روند ادامه دارد، ولی قبل از آن در همان روستا اسکان داشته اند و کوچ انجام نمی شده است.