فارس، کرمان، بزرگان (ص)

فارس، کرمان، بزرگان، صاعد بن منصورکرمانی

کنیه اش ابوالعلاء و مذهبش حنفی بوده است. او از عالمان این مذهب به شمار می رود. نام جدش را نیز علی ضبط کرده اند. صاعد کتابی در موضوع اجناس تألیف نموده که در مجامع و مدارس حنفیان شهرت داشته است. چنان که ابن خسرو بلخی بخشی از آن را بر محمد بن علی دستگردی هنگام ورود به بغداد قرائت نموده است.

کردی، 284: 1388

فارس، کرمان، بزرگان، صدر کرمانی

صدرالدین محمد بن شاهمیر کرمانی از شعرا و سیاستمداران کرمان در قرن دهم هجری و مدتی وزیر کرمان در روزگار صفویه بوده است. شیخ آغا بزرگ از دیوان شعر او یاد کرده است.

کردی، 285: 1388

فارس، کرمان، بزرگان، صفی الدین عثمانی کرمانی

القاب، کنیه، نام و نسب کامل او شیخ صفی الدین ابومحمد عثمان بن عبدالله بن حسن کرمانی است. از جزئیات زندگی او اطلاع دقیقی در دست نیست. بنا به گفته ی جنیدی شیرازی شیخ صفی الدین کرمانی، عالمی با تقوی و متبحر بود و چندین بار به حجاز و عراق مسافرت کرده و از محضر شیخ شهاب الدنی عمر سهروردی بهره گرفته و گویا از خویشاوندان او بوده است. شهرت او علاوه بر تصرف و عرفان در علم حدیث است و به گفته جنیدی شیرازی: «او را روایات رفیعه و مسموعات عالیه هست». برخی آثار نیز به او نسبت داده اند که عمدتاً در احدایث تصوف، کلام و ادبیات است. معروفترین تصنیف او کتابی است به نام الکترالحقی من اختیاات الصفی که ظاهراً حاوی یک سلسه مطالب در علم آداب و سیرت صحابه و تابعین بوده که خود شیخ صفی الدین کرمانی آنها را از منابع دیگر برگرفته بوده است. وفات او را نویسنده شیراز نامه در سال 632 ه.ق/ 1234 م. ضبط کرده است.

کردی، 287- 286: 1388

فارس، کرمان، بزرگان، صنع الله بن شجاع کرمانی

از فرهیختگان قرن نهم هجری است که شرحی بر کتاب قصیده میمه ابن فارص در موضوع تصوف نوشته است.

کردی، 288: 1388