خوزی، عشایر عرب، طایفه آل محسین، تیره ها

خوزی، عشایر عرب، طایفه آل محسین، تیره آلبومحسن

تیره ای از قبیله ی بزرگ و کهن زبید قحطانی است. نسب شناسان زبید را به دو تیره ی بزرگ زبیداصغر و زبیداکبر تقسیم می کنند. آلبومحسن در حفّار شرقی و غربی سکونت دارد و ریاست آن در خاندان حاج فریح و هم پیمان “آل محسین” بوده اند.

پورکاظم 191: 1388

خوزی، عشایر عرب، طایفه آل محسین، تیره البحارنه

بنا به نوشته ی کحاله، بحارنه در عراق از طایفه ی دفافعه به شمار می آیند. بحرینی ها با عشایر همجوار خود در خرّم شهر، مانند بیت کنعان، بیت غانم و هلالات که در زمان آل جابر وابسته به آن ها بودند، پیمان اتحاد و دفاع مشترک داشت. محل سکونت این عشیره در روستاهای حیزان، کوت الشیخ، ام الجریدیه یا کوت محمره و شهرفر مشهر است. تیره های طایفه بحارنه عبارتند از: لیث، مولانی، بحرانی، شماس، النّاس و الصّفار است.

پورکاظم 189: 1388

خوزی، عشایر عرب، طایفه آل محسین، تیره البوفرحان

المحسین به نام فرحه خودستایی دارند و از لحاظ اصل و نسب به “بنوربیعه” می رسند و از عدنانیان هستند. ریاست آن ها در دست خاندان آل علی است. بعضی از خاندان های این طایفه در شهرستان های بصره و ناصریه ی عراق، اهواز و بسیاری از نقاط خوزستان و بویژه مناطق نام برده ذیل می زیند: نهر یوسف، سعیدان خیین، چویبده، تنکه، کوت الشیخ، جزیره ی مینو، حویزه، رام هرمز، ماهشهر، شوشتر و . . . . البوفرحان به دو تیره ی بزرگ به نام های آل صلبوخ و بیت سلطان تقسیم می شود.

پورکاظم 187: 1388

خوزی، عشایر عرب، طایفه آل محسین، تیره الشریفات

یکی از قبایل بزرگ و دارای طوایف، تیره ها، فروع و شاخه های زیادی است. بسیاری از آن ها در عراق و خوزستان سکونت دارند. عزاوی آنان را در عراق، از عشایر اجود دانسته و خودستایی آن ها را اولاد واحدّ ثبت کرده است. از کتابهای متعددی برمی آید که از قبایل بنی تمیم و عرب عدنانی است. بعضی از تیره های آن با آل الطفیل، و غزی پیمان اتحاد داشته اند از تیرهای مهم شریفات در خوزستان:

1- بیت چولان در رامشیر،

2- جباره، در بونوره،

3- مگاطیف در خرمشهر داهه و اطراف آن،

4- موالی در داهه و اطراف آن است.

پورکاظم 191: 1388

خوزی، عشایر عرب، طایفه آل محسین، تیره المطور

المطور یا آل­­­ مطور پشتی از جوازریه، هم پیمانان جیور و مطیر نام قبیله از عرب تهامه است. ولی مطور در این جا، قبیله ای از فضول بنی­طی و از هم پیمانان محسین است، که زمانی با بنوکعب می زیستند و به دلیل اختلافات عشایری با کعبیان و نیز به دلیل نرسیدن آب شیرین به سرزمین آن ها، به روستای “محرزی” از توابع خرمشهر کوچ کردند. کحّاله در معجم قبایل عرب خود می نویسد: گفته می شود که آنها از فضول طیء و گویا از اصل مطیر است و در شمار محسین می باشد، ولی از آن ها نیست. در کطعه عراق، حفّار، محرزی، منیخ و چویبده  ایران سکونت دارد.

پورکاظم 188: 1388

خوزی، عشایر عرب، طایفه آل محسین، تیره المنیعات

منیعات یا آل منیع یکی دیگر از طوایف پیمان “آل محسین” است. اما اصل و نسب آن به اجود، از قبایل “منتفق” می رسد. این طایفه از “غزیه” بوده است. منیعات در خرمشهر و نیز در روستایی به نام خود المنیعات در اروندکنار می زیند. آن ها ابتدا در ابوالخصیب از توابع بصره می زیستند و در زمان سردار اقدس به ایران کوچ کردند. گویا “آلبوحمید” از تیره های این طایفه اند. برخی دیگر از آنان در سواحل کارون، بهمن شیر، اهواز، شادگان، فارسیات، ملاکه و شاخه ی معدان اقامت دارند. از روسای منیعات حاج عبدالله بن هلیل و محمدبن خوّاف معروفیت داشته اند.

پورکاظم 190-189: 1388

خوزی، عشایر عرب، طایفه آل محسین، تیره الهلالات

قزوینی هلالات را پشتی از قبیله ی “آل عمرو” از قبیله “الاقرع” در عراق معرفی کرده است. ابن حزم اندلسی درباره ی اصل و نسب بنوهلال که گویا هلالات از آن اند، می نویسد که دارای اصل و نسب اوضح من الشمس است. هل ال جد این طایفه پسر عامر پسر معاویه بن بکر بن هوازن است.

پورکاظم 189: 1388

خوزی، عشایر عرب، طایفه آل محسین، تیره بیت چنعان

بیت چنعان یا آل کنعان به شیخ محمد بن کنعان و فامیل او می گویند. این خاندان، ریاست بنی تمیم ایران و عراق را در دست دارند. در دوره امارت آن کاسب، علاوه بر بنی تمیم، بسیاری از عشایر و تیره های عرب خوزستان پیرو آنان بوده اند. اکنون نیز دستور شیخ محمدکنعانی در عشایر بنی تمیم با ارج و ارزش تلقی می گردد.

جای سکونت آل کنعان در دوسوی شط العرب و نیز در شهرهای آبادان، خرمشهر، اهواز، رامهرمز و روستاهای ابوالحسن، محرزی، الفیه و الجرف واقع است و به نام “دارم” که نخوه ی عشایر بنی تمیم است. تعداد خانوار بنی تمیم را حدود 15 هزار تخمین زده اند. ریاست این قبیله در ایران پس از درگذشت شیخ حبیب بن کنعان به شیخ محمد انتقال یافت. البته بنی تمیم عراق پیر شیخ عبدالرزاق بن کنعان بوده اند.»

پورکاظم 192-191: 1388

خوزی، عشایر عرب، طایفه آل محسین، تیره بیت غانم

از خاندان های معروف عرب خوزستان است. محل سکونت و استقرار بیت غانم در “سوره” و “فیلیه” واقع بوده است و پس از آن به آبادان، اهواز، حفّار، شلهه، ام الخصاصیف، بلیانیه، زیادیه، کردلان و کوت حجاج گسترش پیدا کرد. خودستایی-نخوه عشایر- این طایفه به نام نصره است. بدین جهت است که آنان را به قبیله ی دریس نسبت می دهند. تیره های بیت غانم عبارتند از: آلبوشتال، اُلرمصان، الخواجات، الصّیامر، الخرسان، البعیج، آل ابریهه، الحلاف، الشریفات.

پورکاظم 190: 1388

خوزی، عشایر عرب، طایفه آل محسین، تیره عیدان

نام یکی دیگر از عشایر موسوم به المحسین عیدان است. قسمتی از این طایفه در کشور عراق و قسمت دیگر در خوزستان می زیند. تیره های عیدان عبارتند: البوعلی، آلبوحویجی و آلبوطعمه.

پورکاظم 187: 1388