خوزی، عشایر عرب، طایفه بنی طرف، ساختار قدرت

خوزی، عشایر عرب، طایفه بنی طرف، ساختار قدرت

بنی طرف به دو دسته بزرگ بیت اسعید و بیت صباح تقسیم شده است. اساس سازمان اجتماعی قوم و مقررات حاکم بر آن، یک نظام منسجم خویشاوندی است که تا 1300 ش در رأس آن شیخ کل قرار داشت.

در ساختار این هرم قدرت، از یک سو نیازها و پیشنهادهای کوچکترین واحدهای قبیله ای از پایین به بالا منعکس می شدند، و از سوی دیگر تصمیم ها و نظرات شیخ کل پله به پله جهت اجرا به واحدهای کوچک طایفه ای ابلاغ می گشت. در واقع شیخ کل سرپرستی سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کل مجموعه را عهده دار بود. از 1300 ه.ش به بعد این عنوان، با همه امتیازات آن، از سوی دولت وقت لغو شد. سلسله مراتب ساختارهای اجتماعی و قدرت در طایفه های عرب خوزستان، از جمله بنی طرف، به شرح زیر است:

ساختار اجتماعی      طایفه                 عشیره            حموله                      خانوار

ساختار قدرت   شیخ یا رئیس طایفه       رئیس عشیره     رئیس حموله              رئیس خانوار

شیخ یا رئیس طایفه در انعقاد قرارداد با طوایف و قبایل دیگر اختیار تام دارد – حتی در مورد جنگ با طایفه دیگر. به اهتزاز درآوردن پرچم طایفه در مواقع بحرانی به عهده او است. اجازه سلام از آن شیخ یا رئیس طایفه است. اجازه صحبت کردن در مجالس یا رفتن به میان قبایل و طوایف دیگر نیز با اوست.

به طور کلی تعیین خط مشی کلی طایفه به عهده شیخ یا رئیس طایفه است. رئیس یا شیخ عشیره تحت نظر رئیس طایفه است و از کارها و اقدام های وی حمایت و پشتیبانی می کند. رئیس محموله اجازه حل و فصل مسائل را ندارد، مگر با شیخ یا رئیس طایفه مشورت و با رئیس عشیره هماهنگ شود. در حضور آنان در مجلس مشورتی بزرگ یا رئیس خانوار یا بیت، مسائل پیش آمده را با رایزنی رئیس حموله حل می کند.

افشار 646- 643: 1373