کرد، کهریز (کنگاور)، بازی ها

کرد، کهریز (کنگاور)، بازی ها، مِن گرگه کی گله زنم (من گرگم و به گله می زنم)

تعداد: گروهی

جنس: هر دو

نقش ها: چوپان، گرگ، ماده بره ها، بره ها، پرچین

محل اجرا: فضای باز

نحوه بازی: ابتدا برای تعیین نقش بازیکنان پشک می اندازند و سپس بازی را به این ترتیب شروع می کنند. یکی از بره ها که نامش «کَتَل» است روی زمین کنار مادرش دراز می کشد و بقیه بره ها دور مادر را می گیرند. گرگ به چوپان و گله اش حمله می کند و یک یک بره ها را به جز «کتل» می گیرد. پس از چند لحظه دوباره گرگ پیش مادر بره ها می آید و اظهار گرسنگی می کند. البته در این موقع بره هایی که قبلاً گرفتار شده بودند، دوباره پیش مادرشان بر می گردند و خود را پشت مادرشان پنهان می کنند. گرگ دستی که کتل می زند و می گوید که می خواهد او را ببرد. مادر به بهانه اینکه کتل سر او را می شوید و دست و پای او را می شوید، مانع از بردن او می شود. آنگاه بار دیگر گرگ به کتل اشاره کرده از مادر بره ها می پرسد که آن چیست؟

مادر بره ها می گوید که هیزم تری است. گرگ با گفتن این که می خواهد این هیزم تر را بشکند، دوباره به گله حمله می کند، تعدادی از بره ها را می برد و تعدادی هم فرار می کنند. پس از آن بره هایی را که توسط گرگ ربوده شده اند، به شیوۀ تر یا خشک به دو دسته تقسیم می کنند. کسانی را که به این تر یا خشک جواب غلط داده باشند، به کناری برده و بقیه بازیکنان با دامنهای خود روی سر آنها می زنند و می گویند «گِل به سرت جهنمی …» و در مورد آنهایی که جواب درست داده اند همین کار را می کنند ولی می گویند: «گُل به سرت بهشتی ….» و در همین جا بازی تمام میشود.

قزل ایاغ، 506: 1379