فارس، لار، پوشاک

فارس، لار، پوشاک، بزرگان

قضّات و شخصیت های مذهبی شالی به دور کمر خود می بستند، یک کلاه پشمی دستباف بر سر می گذاشتند و به هنگام ادای نماز از عمامه استفاده می کردند. در سایر اوقات هم پارچۀ عمامه را شُل و آزاد دور گردن خود رها می کردند. لباس آنها به یک پیراهن بلند محدود می شد.

شهشهانی، 175: 1396

فارس، لار، پوشاک، تولیدات

در شهر لار تعداد زیادی یهودی زندگی می کردند و به کار تولید شال هایی می پرداختند که به دور کمر پیچیده می شد. در ضمن، کلاه های نمدی بسیار مرغوبی هم می بافتند. این نوع کلاه چسبانِ سر بود و در قسمت جلو و عقب آن درزهای کوچکی ایجاد می کردند تا لبۀ کلاه صورت را در برابر تابش نور خورشید محافظت کند. آن ها از پشم مرغوب کرمان برای درست کردن نخ و طناب و نیز دوختن کت هایی که در مقابل آب مقاوم بودند، استفاده می کردند. رنگ این کت ها سفید، سبز، خاکستری، قرمز، آبی یا قهوه ای بود.

شهشهانی، 176: 1396

فارس، لار، پوشاک، زنان

لباس زنان شهر لار از نظر نوع با لباس زنان مناطق ساحلی تفاوت بسیار داشت و شلوارهایشان تنگ بود و در قسمت قوزک پا آن را گلدوزی می کردند. آن ها دامن های گشادی می پوشیدند و روی آن پیراهنی بر تن می کردند که دو طرف آن چاک داشت. این لباس بیشتر به لباس زنان در غرب ایران شباهت داشت تا لباس زنانی که در سواحل جنوبی یا استان های شرقی ایران سکونت داشتند.

شهشهانی، 176: 1396

فارس، لار، پوشاک، زنان، سرپوشه

پوشش سر زن ها شکل بسیار منحصر بفردی داشت و متشکل از کلاه تنگی بود که از پشت آن یک تکّۀ بلند آویزان می شد و تا زانوی زنان می رسید. این تکّۀ اضافی، می توانست گیسوان بافتۀ آنان را بپوشاند و مثل کیسه ای بود که زنان موهای بافتۀ خود را در آن می گذاشتند. رنگ این کیسه قرمز بود. یراق هایی به رنگ های گوناگون داشت، از جمله گلابتون های طلایی زینت بخش آن بود و هنوز هم مثل گذشته سرپوشۀ منحصربفرد این کشور است.

شهشهانی، 176: 1396