فارس، اراک، بازی ها

فارس، اراک، بازی ها، خاله رو رو         

تعداد: بیش از 3 نفر

جنس: هر دو

اشیاء: لباس های خاله رو رو

گروه سنی: بزرگسالان

محل اجرا: فضای بسته

زمان اجرا: میهمانی، عروسی، ختنه سوران

نقش ها: خاله رو رو، خاله، ماما

نحوه بازی: داستان معروف زنی است که باردار است و در مورد بارداریش با خاله که محرم اسرار اوست درد دل می کند و در این درد دلها ماه های بارداری خود را می شمارد تا زمان وضع حمل می رسد و ماما می آید و بچه را به دنیا می آورد. در اغلب روایت ها از اینجا به بعد شعرها جنبۀ سرگرم کننده پیدا می کند و نشان می دهد که اصلاً بچه ای در کار نبوده است. ولی در روایت اراک بچه قنداق می شود و دور گردانده می شود و از شباهت او به پدرش سوال می شود. «غضنفر بگو نه، برنج دو نه دونه، تو بگی به کی می مونه؟ به عمه کورش می مونه».

قزل ایاغ، 692: 1379

فارس، اراک، بازی ها، گندم گل گندم             

تعداد: یک نفر

جنس: هر دو

اشیاء: ساز و ضرب

محل اجرا: فضای بسته

زمان اجرا: میهمانی ها و جشن ها

نقش ها: کشاورز

نحوه بازی: بازیگر، نقش کشاورزی را ایفا می کند که از ابتدا کاشت تا مراحل داشت و برداشت محصول گندم را همراه با شعر، ضرب و رقص مجسم می نماید. سپس گندم ها را کیسه کرده به آسیاب برده و آن ها را آرد می کند. جمعیت حاضر در مجلس در مراحل خاصی که بازیگر اصلی همکاری آن ها را طلب می کند با او همراهی می کنند، به خصوص در تکرار بند «گندم گل گندم گل گندم گل گندم».

قزل ایاغ، 697: 1379

فارس، اراک، بازی ها، یاسمن و نسترن    

تعداد: یک گروه

جنس: زنان

اشیاء: ضرب

گروه سنی: بزرگسالان

نقش ها: خانم، کلفت، ضرب گیر

زمان اجرا: مجالس عروسی

محل اجرا: فضای بسته

نحوه بازی: ماجرای مردی است که با داشتن زن، کلفت جوان خانه را نیز به عقد خود در آورده است. زن که ماجرا را می داند، صلاح نمی بیند به روی خودش بیاورد، ولی دلش هم طاقت نمی آورد که از ماجرا بی خبر بماند. بنابراین سعی می کند از کلفت سوال هایی کند و به قول معروف زیر پاکشی کند. لذا با شعر از او راجع به نظر آقا دربارۀ خودش سوالاتی می کند و کلفت هم با زرنگی به آنها پاسخ می گوید. هر بار که خانم با لفظ توهین آمیز از او سوال می کند، او جواب نمی دهد. تا اینکه خانم با احترام از او می پرسد که آقا دربارۀ او چه بدگویی کرده است. کلفت هم از قول آقا می گوید که او کچل، کور، دهن کج، چلاق و شل است. هربار که کلفت صفتی را به زن نسبت می دهد، زن رو به حاضران می کند و ضمن در آوردن ادای آن سعی می کند نقص عضو خود را توجیه کند. این کار تا زمانی که توان و ذوق دو بازیگر اجازه می دهد، ادامه پیدا می کند. در آخر زن می خواند «دلم غم داره و غم داره امشب که آقا میل رفتن داره امشب، آقا قهر کرده و لج کرده و نمیاد امشب» سپس بازیگر نقش زن با چابکی و فرزی از مجلس بیرون می رود و نمایش خاتمه پیدا می کند.

قزل ایاغ، 183 : 1379