خوزی، شوشتر، مراسم

خوزی، شوشتر، مراسم، ازدواج، گفتگوکنان

گفتگوکنان به دلاله گی نیز معروف است. چندزن از خانوادۀ داماد به خانۀ پدر دختر می روند و قد و بالا و طرز رفتار دختر را زیرنظر می گیرند و حتی هنگام بوسیدن دهان دختر را بو می کشند.

افشار، 716: 1373

خوزی، شوشتر، مراسم، ازدواج، نشنه ونون

نشنه و نون یا نشانه گذاران، که همان نامزدی است، مراسم بخصوصی دارد. چنان مفصل برگزار می شود تا همه اهل محل بدانند این دختر نامزد این پسر شده است. کفش، دستمال و یا انگشتر و النگویی در دست دختر می کنند.

افشار، 716: 1373

خوزی، شوشتر، مراسم، ازدواج، مَهر برون

انجام صیغه عقد است که مراسم ویژه ای دارد و همانند جشن های عقدکنان امروزی است.

افشار، 716: 1373

خوزی، شوشتر، مراسم، ازدواج، شرط و شیربها

تعیین میزان شیربها و مهریه پشت قباله است.

افشار، 716: 1373

خوزی، شوشتر، مراسم، ازدواج، مهر ونون

خانواده پسر نزد خانواده دختر می روند. خانواده دختر مقداری پول نزد خانواده پسر می گذارند. خانواده پسر همان مقدار یا بیشتر به آن اضافه می کنند و به خانواده دختر می دهند.

افشار، 716: 1373

خوزی، شوشتر، مراسم، ازدواج، مس بَرون

مراسمی است که ظرف های مسی خانوادۀ دختر را برای جهازی سفید می کنند، یعنی به نزد رویگر و مس سفیدکن یا مسگر می برند.

افشار، 716: 1373

خوزی، شوشتر، مراسم، ازدواج، جهازکشون

در مراسم جهازکشون، جهازیه عروس را از خانه پدر عروس به خانه داماد می برند.

افشار، 716: 1373

خوزی، شوشتر، مراسم، ازدواج، کتو و نون (کتان گذران)

عصر روز عروسی، خانوادۀ داماد به خانۀ عروس می روند، دختر را آرایش می کنند، و دست و پای او را حنا و نخ کتانی رنگین می کنند.

افشار، 716: 1373

خوزی، شوشتر، مراسم، ازدواج، به برون (عروس بران)

شب عروسی و زفاف، عروس را از خانۀ پدرش به خانۀ داماد انتقال می دهند. داماد شب عروسی، هنگامی که عروس وارد منزل می شود، با شیرینی و نقل به سر او می زند معمولاً باید سه نقل به سر عروس بخرد.

افشار، 716: 1373

خوزی، شوشتر، مراسم، ختنه سوران

پسربچه را معمولاً تا سن 5 یا 6 سالگی ختنه نمی کنند. در قدیم برای ختنه کردن جشنی همانند جشن عروسی برپا می کردند. مراسم ختنه سوران در تابستان برگزار می شد، اگر در بهار و پاییز بود، پسری را که باید ختنه می شد هنگام عصر به لب رودخانه می بردند و پس از شستشو، لباس نو می پوشاندند و زیورآلات به او آویزان می کردند.

دو پسربچه ختنه شده دو دست او را می گرفتند و با بادبزن پولک دوزی او را باد می زدند و دسته مطرب پیشاپیش آن ها با ضرب و رقص از رودخانه تا منزل حرکت می کرد. پس از شام باز پایکوبی بود. صبح مقداری شن گرم روی فرشی در گوشه ای از حیات قرار می دادند. دلاک کار را انجام می داد.

مادر بچه پای خود را درون  ظرف آبی قرار می داد زنها دلداری می دادند تا غش نکند. پس از ختنه و پانسمان بچه را روی شن های نسبتاً داغ می گذاشتند تا حد ران ها زیر شن پنهان می کردند پشتش متکا قرار می دادند. بعد نوازندگان می نواختند، بچه تا چند روز چند نوبت در شن می نشست. اگر شن در دسترس نبود خاکستر استفاده می کردند.

افشار، 724: 1373