ترکمن، اینچه برون، مراسم

ترکمن، اینچه برون، مراسم، عید قربان

اینچه برونی ها، عید قربان را که پر رونق ترین عید مسلمانان است، سه روز جشن میگیرند، روزهای دهم، یازدهم و دوازدهم ماه ذیحجه و خیرات میکنند. پیش از ظهر اولین روز عید قربان، برخی از خانواده های اینچه برونی گوسفند قربانی می کنند و گوشتش را برای خانواده های دیگری می فرستند، ولی هیچیک از اینچه برونی ها تاکنون به حج مشرف نشده اند.

بیش از رسیدن عید قربان، همه خانواده های اینچه برونی، خانه ها و آلاچیق هایشان را رفت و روب می کنند. همه سعی دارند که خانه و اشیاء زندگیشان تمیز شود و جامه های نو و پاکیزه بپوشند و در خانه خود مقداری نقل و نبات و شیرینی بگذارند تا از کسانیکه به دیدن آنها می آیند پذیرایی کنند و در این دید و بازدید ها کدورتها از میان می رود.

در سه روز عید قربان، پسران و دختران اینچه برونی، با جامه های نو و پاکیزه در جایی دورتر از آلاچیقهای ده به شادمانی جمع میشوند و با ریسمانی تاب درست میکنند و تاب میخورند و پسران و دختران در این جمع با هم آمیخته اند.

اینچه برونی ها نیز مانند ترکمنهای دیگر وقتی که به سن 63 سالگی برسند، جشن می گیرند و آبگوشتی می پزند و جمعی را به آن دعوت می کنند.

ترکمن، اینچه برون، مراسم، ماه رمضان

ماه رمضان را اینچه برونی ها با روحانیت مخصوصی می گذرانند. در این ماه که باید روزه بگیرند معمولا بیشتر از هر وقت دیگر به مسائل و موضوعات دینی متوجه میشوند. مثلا  سعی میکنند که همه نمازها را در مسجدها با جماعت بخوانند. چند روز پیش از ماه رمضان، هر یک از خانواده هایی که بالنسبه مرفه اند، بز یا گوسفندی را برای خیرات سر میبرند و جمعی از همسایگان و خویشان خود را به آبگوشت دعوت می کنند.

اینچه برونی ها، خیرات و مبرات را «الله یلی» «alla yoli» (در راه خدا) می نامند و در ماه رمضان بیشتر از هر وقت دیگر الله یلی می دهند. در شب بیست و هفتم ماه رمضان که آن را شب قدر یا «قَدَرگیج» می خوانند، تا سحر به شب نشینی و دعا خوانی و شیرینی خوری می گذرانند و فقط بعد از آن سحری خوردن و نماز خواندن به بستر می روند. هر خانواده ای فطریه خود را در خلال ماه رمضان به مستمندان میدهد. فطریه هر نفر پنج «گروان» گندم و ده «گروان» جو یا پولی معادل آن است.